Cami günümüzde bakımsız ve harap bir haldedir.
Caminin orijinal kitabesi yoktur.
Ancak son cemaat mahallinin kuzey cephesinde bulunan bir metal levha üzerinde latin harfleriyle 19.yüzyılda yapıldığı belirtilmiştir.Ancak bu tarihin daha eskiye gidebileceği kabul edilebilir.
Eser özellikle 20.yüzyıl içinde birkaç defa tadilattan geçmiştir.
Bu sebeplerden dolayı 18.yüzyılın nihayeti ile 19.yüzyılın bidayetinde (başlarında) inşa edildiği tahmin edilmektedir.
Cami, kuzey güney doğrultuda uzanan bir harim ile bunun kuzeyinde son cemaat mahallini de ihata eden bir avludan müteşekkildir.
Son cemaat mahalli iki ahşap sütuna doğu batı doğrultuda atılmış ahşap kirişe ve duvarlara taşıttırılan ahşap kirişlemeli düz toprak damla örtülüdür.
Avlunun batı cephesindeki basamakların orijinalinde caminin damına ve minber minaresine çıkışı sağladığı anlaşılmaktadır.
Ancak minare günümüze ulaşamamıştır.
Cami harimine kuzey cephedeki basık yuvarlak kemerli kapıdan girilmektedir.
Harim iki ahşap direğe doğu batı doğrultuda atılmış kirişle mihraba paralel iki sahınlı olarak düzenlenmiştir.
İbadet mekanının doğu ve batı cepheleri içe doğru genişleyen birer pencere ile boşaltılmıştır.
Güney ve kuzey cephede ise ikişer pencere yer almaktadır.
Kuzey cephede ayrıca giriş kapısının üzerine isabet edecek şekilde düzenlenmiş bir pencere daha yer almaktadır.
Caminin orijinalde düz toprak dam olan üst örtüsü 1984 yılında betonarme ile kaplanmıştır.
Esasen yapının üst örtüsündeki çürüyen ahşap kirişlerin bazılarının da 1940’larda yenilenmiş olduğu mahalle sakinleri tarafından ifade edilmektedir.
Harimin kuzeyindeki kadınlar mahfili de orijinalde ahşaptan iken sonradan betonarme olarak düzenlenmiştir.
Caminin mihrap ve minberi yenilenmiştir.
Üst örtünün kuzeybatı köşesinde bulunan ve orijinalinde ahşaptan yapılmış olduğu söylenen minber minare çürüyüp yıkıldığından yerine bugün çok çirkin bir görüntü arz eden demirden bir minare yapılmıştır.
Camide kayda değer süsleme bulunmamaktadır.
Caminin duvarlarında kaba yonu moloztaş, taşıyıcı destekler ve üst örtüde ahşap malzeme kullanılmıştır.
Kaynaklar:
- Doç.Dr.Yıldıray ÖZBEK, Yrd.Doç.Dr.Celil ARSLAN, Kayseri Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri, Kayseri, 2008. (Kayseri Büyükşehir Belediyesi), s.258, 259, 260.
- Özkeçeci, İlhan, Tarihi Kayseri Cami ve Mescitleri, Kayseri, 1997, s. 120.
- Nazım Şanlı, Kayseri’deki Mescitler, E.Ü.Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri 1999.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder