Ulu Camii plan düzeninin klasik örneklerinden olan cami, dikdörtgen planlıdır.
2.215 metrelik bir alanı kaplayan caminin içi 12 sütunla 5 ayrı bölüme ayrılmıştır.
Bu bölümlerden her biri dörder kubbeli olmak üzere 20 kubbe ile örtülmüştür.
Telle örülü bu açık kubbeden giren ışık, camiyi aydınlık hale getirirken, bu kubbenin altına 16 köşeli bir şadırvan inşa edilmiştir.
Ayaklar kemerlerle birbirlerine ve ana duvarlara bağlanmış ve her bölümün üzeri kubbelerle örtülmüştür.
Plan düzeninde kubbelerin mihrap duvarına dik beş sıra halinde dizildikleri görülmektedir.
Ayaklardan kubbelere geçiş pandantiflerle sağlanmıştır.
Bu kubbelerin dış görünümleri sekizgen kasnaklıdır.
Kubbelerin çapları birbirlerinin eşi olmakla beraber yükseklikleri birbirinden farklıdır.
Mihrap ekseni üzerindeki kubbe, içlerinden en yüksek olanıdır.
Ayrıca giriş kapısından itibaren ikinci bölümün üzerini örten kubbe orijinalinde üzeri açık iken, sonradan camekanla kapatılmıştır.
Telle örülü bu açık kubbeden giren ışık, camiyi aydınlık hale getirirken, bu kubbenin altına 16 köşeli bir şadırvan inşa edilmiştir.
1855 depreminde 18 kubbesi birden çökmüş, 1801, 1890 yıllarında da yangın geçirmiştir.
Kaynaklar:
- https://www.akmb.gov.tr/
- Bursa Ulu Camii'nin Mimarî Özellikleri, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Sanat Tarihi Bölümü, Oğuzhan ÜRGEN, 2019.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder