Caminin Ana Giriş Kapısı
İçen abdan dari-naim içre mesrur ola, yazılub amali-hüsnü deftere medtur ola,Camii Han Ahmed'in banii ala meşrebi, Hazreti Mimarbaşı ahreti mamur ola.
Kim Muhammed Hanın nam-u ali himmeti, İtti bu rana binayı hasredek mashur ola,
Olmamıştır dahi olmaz böyle ali bina, Bir eser konmuştur ki, kim dembedem mezkur ola.
Günümüz Türkçesiyle:
Bu sudan içen, nimetler yurdu olan Cennete kavuşsun mutlu olsun, Yaptığı güzel işler deftere satır satır yazılsın.
Yüksek ahlakı kendisine huy edenin, Han Ahmed'in camiini yapan, Yüce mimarbaşının sonu da iyi olsun.
Bu ulu mimarbaşının kutlu adı Mehmed'dir, Dünya durdukça ünü her tarafa yayılsın diye, bu güzel, gözalıcı yapan odur.
Bu büyük eserin benzeri yoktur ve olmayacaktır, Bu eser, her zaman övgüyle konuşulsun, dillerden düşmesin diye yapılmıştır.
Sultanahmet
Nurlu elleri Sedefkar Mehmed Ağa'nın
İndirmiş yeryüzüne ışık cismi.
Eli öpülesi o dehanın
Mehyalatla yazılsın ismi.
Bir eser vermiş ki o sanat güneşi,
Orda mevsim yıl boyunca bahar…
Bulunmaz dünyada bir eşi
Maya'lardan Mısır'a Çin'e kadar.
Kubbeleri bir tomurcuk bahçesi, kat kat,
Her sabah açar..
Duvarları taş değil, sanki kanat,
Her gece uçar…
Altı füzesiyle gökyüzünde
Dolaşır Sultanahmet.
Gökkuşağını o toplar, o dağıtır
Dünyaya demet demet.
Sonsuz mavilerde ak güvercin,
Akvaryum renginde bir rüya..
Böyle bir güzellik gördügü için
Mutludur dünya..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder